Na zespół Aperta (zA) składają się mnogie wady wrodzone w obrębie kośćca czaszki, rąk i stóp. Zaburzenia rozwojowe głowy powstają w wyniku przedwczesnego zarastania szwów czaszkowych, głównie wieńcowego i strzałkowego. Odzwierciedleniem tego procesu jest charakterystyczny kształt czaszki, tzw. czaszka wieżowata, oraz dysmorfia części twarzowej. Wady rąk i stóp mogą przybierać różną postać. Zespół Aperta jest efektem wystąpienia mutacji w genie dla receptora czynnika wzrostu fibroblastów 2 (FGFR2). Uznaje się dziedziczenie autosomalne dominujące. W rozpoznaniu różnicowym rozpatruje się inne zespoły z akrocefalosyndaktylią. Najczęstsze zaburzenia rozwojowe charakterystyczne dla zespołu Aperta określano na podstawie analizy historii chorób oraz dokumentacji fotograficznej badanych osób. Najczęściej obserwowane patologie to: wieżowata czaszka mózgowa, szerokie i wypukłe czoło, hiperteloryzm, wytrzeszcz gałek ocznych, przeciwskośne ustawienie szpar powiekowych, płaska i poszerzona nasada nosa oraz złożone wady rąk i stóp. U chorych współistniał rozszczep wargi górnej i (lub) podniebienia. W dostępnym piśmiennictwie istnieje niewiele doniesień dotyczących zaburzeń rozwojowych w obrębie dolnego odcinka twarzy. W okresie prenatalnym może zachodzić konieczność wykonania badań różnicowych.Analiza historii chorób oraz dokumentacji fotograficznej wykazała, iż zA charakteryzuje się dużym polimorfizmem wad.